Mig langar að þakka fyrirtækinu mínu fyrir þann skilning að með einu skilaboði þarf ég að vera farinn.
Ég er einnig björgunarsveitarmaður Brimrúnar af svæði 13 og Sigurvonar af svæði 2.
Föstudaginn síðasta var ég kallaður suður af lögreglu og var ég kominn kl. 04:00 laugardagsmorgun. Leit byrjaði kl. 09:00. Falleg 20 ára gömul stúlka hafði ekki skilað sér heim í viku.
Rúmlega 600 björgunarsveitarmenn af öllu landinu tóku þátt. Þessi aðgerð varð sú viðfangsmesta sem Landsbjörg hefur staðið fyrir.
Notast var við tvær þyrlur, tvær flugvélar, dróna, hunda, bíla og fjórhjól.
Eftir erfiða tveggja daga leit í skítugu hrauninu milli Hafnarfjarðar og Grindavíkur tókst okkur það sem að við komum fyrir. Við fundum Birnu.
Öll svæði urðu send heim nema 1-3. Ég þurfti að halda áfram leit, í kolsvarta myrkri.
Ég kom heim seint um kvöldið, og það fyrsta sem beið mín var heitt faðmlag frá mömmu. Ég grét í fanginu á henni.
Ég grét yfir þeirri staðreynd að ég var sendur á það svæði þar sem vondur maður losaði sig endanlega við Birnu, í von um vísbendingar hvar og hvort möguleg morðvopn hafi verið til staðar.
Þetta tók á andlega sem líkamlega - þó meira andlega.
Birna sýndi okkur það, að þegar þjóðin verður fyrir áfalli, verðum við að standa saman. Við erum fjölskylda.
Birna, þú áttir þetta ekki skilið.
Þú áttir það ekki skilið að vera rænd framtíðinni.
Þú áttir ekki skilið að fá aldrei að sjá foreldra þína aftur.
Fyrirgefðu.
Mig langar hér með til þess að votta fjölskyldu þinni og vinum mína dýpstu samúð.
Í von um bjartari daga.
- Viktor, björgunarsveitarmaður.